بیا تو می خانه مجنون

گاهی آنقدر از گریه پُری که دیگر گریه جوابت نمی دهد
آن زمان است که تمام لحظه هایت می شود بغض
نگاهت
...
نفس کشیدنت
... سلامت
نشستنت
ایستادنت
رفتنت
آمدنت
بیداری و خوابیدنت،
حتی خندیدنت می شود بغض
بغضی که مدام بهانه می خواهد
تلنگری برای شکستن
برای هق هق .........